ခ်စ္တယ္ဆုိတဲ႔ စကား
ႏွဳတ္ျဖားကထြက္က်ဖုိ႔
တံတုိင္းၾကီးတစ္ခုကုိေက်ာ္ခဲ႔ရတယ္
ဒါေပမယ္႔ ပုံျပင္ရယ္
မမုန္းရဲဘူးရဲ႕ေနာက္က
မသုံးစြဲဘူးတဲ႔အျပဳအမူေတြ
ႏွလုံးကြဲမဲ႔ အျပဳအမူေတြ
မသဲမကြဲငါ႔ဘ၀ေပၚ
သဲသဲမဲမဲရြာခ်တယ္
ညွဳိ႔အားေကာင္းေကာင္း
ညွဳိ႕အားျပင္းျပင္း
ပစ္ခြင္းတဲ႔ျမွားတစ္စင္းေၾကာင္႔
ငါေရးတဲ႔ ကဗ်ာ
ငါေတြးတဲ႔ ကမၻာမွာေတာင္
ဆူးနစ္ စြဲထင္ နစ္ျမဳတ္
တလွဳပ္လွဳပ္နဲ႔
မူးရစ္ေစခံ႔တယ္
အလြမ္းဓာတ္မ်ားတဲ႔ ေဒသမွာ
အစိမ္းစိမ္းရင္႔ရင္႔မုိးစက္
ရြာသြန္းခ်က္ေတြေၾကာင္႔
သြားဘူးတဲ႔ေနရာ
နားဘူးတဲ႔ ကမၻာေလးေတြက
ငါဘယ္ရင္မွာ
ထြန္ယက္
စုိက္ပ်ဳိး
အိမ္မက္ဆုိးေတြ ထူလုိ႔ ထပ္လုိ႔
သက္သက္သာသာ ထြက္ခြာလုိ႔
သိသိသာသာ လြမ္းျဖစ္တယ္
စနစ္တက် စနက္ျဖဳတ္လုိ႔
ကြဲရွ ...ပ်က္စီး....ယုိက်
ငါပင္လယ္မွာ အလြမ္းဒဏ္သင္႔တယ္
နွစ္ပတ္လည္ ေန႕ေရာက္ဖုိ႔
ေျခတပ္ထားတဲ႔ ေန႕ရက္ေတြကို
ခ်ဳပ္ကုိင္ ေမာင္းႏွင္
ကမၻာတစ္ခ်မ္းက လမင္းကုိ ဆုတ္ကုိင္
ကမၻာတစ္ခ်မ္းက ေနမင္းကုိ ထိန္းခ်ဳပ္
ဘယ္အရာမဆုိ ငါျငင္းဘူးလုိ႔လဲ
ငါအနာဂတ္ေတြအေရာင္ျပယ္သြားတာေတာင္
မင္းပစၥဳပၸန္ကုိ လင္းလက္ေစခဲ႔တယ္ ေလ
ပုံျပင္ေလးေရ
ရက္စက္တဲ႔ ရက္စြဲေတြတပ္ထားတဲ႔ ပုံျပင္ေလး
ငါအျပန္အလွန္ ဖတ္ရင္း
ပုံျပင္ထဲက ပုံျပင္မေလးကုိ
တမ္းမိတမိ သူတစ္ေယာက္
သတိရမွဳေတြကုိ ဆန္႔ထုတ္လုိ႔
အလြမ္းေတးတစ္ပုဒ္ညီးကာ
ရက္စက္သူရဲ႕ ရက္စြဲေလးနဲ႔
ေတြးေတြးျပီးေဆြးေနပါေတာ႔မယ္။
0 စာဖတ္သူ အျမင္ေလးေတြေရးသားပါ:
Post a Comment