အိပ္မက္ေတြရိပ္သိမ္းျပီး

အေျဖမပါတဲ႔ ပုစၦာကုိ 

ေႏြတစ္ရာမွာေဖြရွာၾကည္႔တယ္

ကဗ်ာကိုခ်စ္တဲ႔က်ေနာ္

ကမၻာကိုခ်စ္တဲ႔က်ေနာ္

အလုိက္တသိ မုိက္ၾကည္႔တယ္

ခါးသီးမွဳကုိ ခက္ဆစ္ထုတ္

ရက္လုပ္ခဲ႔တဲ႔ ရုိးသားမွဳနဲ႔

တစ္ရာသီစာ ၀တ္ဆင္လို႔

အဆိပ္မ်ားတဲ႔ အရိပ္ပါးမွာ

နားခုိမိတယ္

သူ႔အရိပ္မွာ သူ႔စိတ္ေတြမ်ား

ေရြ႔လွ်ားဖုိ႔ ေထြျဖားလုိ႔

တိတ္ဆိတ္ ျငိ္မ္သက္ သာယာ

မက္လုံးေပးတဲ႔ မ်က္လုံးေလးနဲ႔

ညိတြယ္ေအာင္ ညွုဳိယူလုိ႔

မ်ဳိးမတူတဲ႔ ဘာသာစကား

ခပ္ပါးပါးေလး  ဖြင္႔ခ်ၾကည္႔တယ္

"ခ်စ္တယ္မရယ္''

ေခါင္းမညိမ္႔ လက္မခါ

မ်က္လႊာကိုပဲ ဆြဲခ်

ျငင္းဆန္မွဳကုိ ျငင္းဆန္တာလား

ေပ်ာ္ရေတာ႔မလား

ေအာ္ရေတာ႔မလား

ခ်စ္တယ္လဲမေျပာ

ေျပာေတာ႔လဲမခ်စ္

မ..ရယ္

အရင္လုိ အရင္တုိင္းပဲေနာ္

မရယ္...