ည၀တ္ရုံေပ်ာက္ဆုံးတဲ႔
လမင္းေရ
ငတ္မြတ္ေနတဲ႔ ငါ႕ရင္ခြင္အတြက္
အလင္းေတြျဖန္႔က်က္ေပးအုံးေနာ
ေျခာက္ေသြ႔ေႏြေတြ
အေလ႔က်ေပါက္ရာမွာ
အလြမ္းေတြသာရုိးရာသုံးခဲ႔ရေပါ႔
အမုန္းမွဳန္းတုိင္း
ဒုန္းဆုိင္း ၀င္ေဆာင္႔လုိ႔
ပက္လက္အသဲခပ္မြဲမြဲမွာ
အျပဳံးအစိမ္ႏုိင္တဲ႔
ငါးရက္တာဟာ
ငါးရာ႔ငါးကမၻာ ျခားခဲ႔ျပီေလ
အညွဳးိေတြနဲ႔ ရြာသြန္းတဲ႔
ေနမင္းအပူလွဳိင္းအတြက္
စေနျမဴၽႏွင္းေတြ လုိအပ္ေၾကာင္း
တနဂၤေႏြမုိးစက္ေတြ လုိအပ္ေၾကာင္း
လမင္းေရ မင္းသိဖုိ႔ေကာင္းရဲ႕
ခ်ုဳပ္ရုိးတရစပ္
ဒဏ္ခ်က္အထပ္ထပ္
ေရာစပ္ေသာက္ခဲ႔တာဟာလည္း
လမင္းရဲ႕ပုံရိပ္ထုဆစ္ဖုိ႔ပဲေလ
အလြမ္းေပၚအလင္းတစ ျဖန္းပက္ဖူးတဲ႔ညက
မွတ္မွတ္ရရ ရမွတ္အျပည္႔နဲ႔
ဖြာရွဳိက္ခဲ႔တဲ႔ မင္းလက္ေခ်ာင္းေတြ
တဂၽြတ္ဂၽြတ္၀ါးခဲ႔တဲ႔ ပါးျပင္ေတြ
တဂြတ္ဂြတ္မ်ဳိခ်ခဲ႔တဲ႔ ရနံ႔ေတြ
ေနာက္
ႏွဳတ္ခမ္းတစ္စုံေပၚ လႊမ္းျခဳံခဲ႔တာလည္း
အဲဒီေန႔ပါပဲ
အဲဒီလုိေန႔မွာပဲ
ေ၀ဒနာေတြ ထုပ္ပုိးျပီး
အလြမ္းရထားေပၚတက္ ခရီးဆက္ခဲ႔တာ
ဘယ္သူသိမွာလဲ........။
0 စာဖတ္သူ အျမင္ေလးေတြေရးသားပါ:
Post a Comment