အေတြးေတြနဲ႔ ေဆြးၾကည္႔ရင္
မ်က္၀န္းေတြစုိလုိ႔စက္
ေဆြးတဲ႔ ရက္
ေရြးခဲ႔လုိ႔လား မရယ္
ဘယ္ေရစက္က
အေျဖထြက္ထြက္
မေမ႔ရက္ဘူးေနာ္။
မ အတြက္
ေရွာင္ခ႔ဲ ေဆာင္ခ႔ဲ တယ္
ေမွာင္မဲတာေတာင္ လင္းလက္တယ္
စြန္႔ခဲ႔ တယ္ မတြန္႔ခဲ႔ဘူး ေနာ္
အတူေလွ်ာက္ခဲ႔တဲ ႔လမ္း
အတူေကာက္ခဲ႔တဲ႔ ပန္း
အတူေသာက္ခဲ႔တဲ႔ စမ္း
မအတြက္ မဆန္းျပားေပမယ္႔
က်ေတာ္အတြက္ ခမ္းနားတယ္ေလ ။
ပုံလုိ႔ အပ္တဲ႔
ပုံေျပာေကာင္းတဲ႔ မ က
ပုံျပင္ထဲက ယုံငယ္လုိ
ယုံလြယ္ေအာင္ ေျပာတယ္
မျပန္သန္းဘူးတဲ႔ေကာင္းကင္
မခံစားဖူးတဲ႔ ေလညွင္း ေတြက
က်ေတာ္ရင္ ၀မွာ
မရမက စုိးမုိးထားတယ္ မ။
အခ်စ္မွန္းမသိ
အျပစ္မွန္းမသိ
မသိမသာ ထိကာ သြားတာ
အခ်စ္လား
အျပစ္လား ဟင္
ဇေ၀ဇ၀ါ ကုိ မ်က္မွန္တပ္
မွဳန္၀ါး၀ါး နဲ႔စပ္ခဲ႔တဲ႔ေတး
ေ၀းဖုိ႔မပါဘူး မ
ေဆြးဖုိ႔မပါဘူး မ
က်ေတာ္ ဘ၀
တစ္စစီ ခ်ျပရင္ေတာင္
မအရိပ္နဲ႔
မစိတ္ေတြြနဲ႔
ထုဆစ္ထားတယ္ ဆုိတာ
က်ေတာ္ကမၻာ
က်ေတာ္ကဗ်ာ က
ရက္ရွည္ေတြထဲ
ရြက္ေၾကြေတြနဲ႔
သက္ေသ ျပပါတယ္ မ
သက္ေသျပပါတယ္ ။
...................
....................
။
2 စာဖတ္သူ အျမင္ေလးေတြေရးသားပါ:
ကိုေစာေရ... ျပန္သန္းမဟုတ္ဘူးေနာ္... ပ်ံသန္းဗ်... ကဗ်ာကေကာင္းျပီး စာလုံးေပါင္းေၾကာင္႔ ရသပ်က္သြားမွာစိုးတယ္.. ကဗ်ာေလးက အရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ...။
ကိုေစာေရ... ျပန္သန္းမဟုတ္ဘူး.. ပ်ံသန္းေနာ္.. ကဗ်ာက ေကာင္းျပီး စာလုံးေပါင္းေၾကာင္႔ ရသပ်က္သြားမွာစိုးလို႔ပါဗ်ာ.. ကဗ်ာကအရမး္ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...။
Post a Comment