သကၠရာဇ္ေတြ ျပဳိက်လုိ႕
ရင္တစ္ခု ရင္႔က်က္မယ္ထင္လား
သတိရမွဳေတြ ဖုံးလြမ္းသမွ်ေပါ႕
ျပဳိျပဳိလဲလဲ ပ်ဳိျမစ္ဆဲပဲ
ဥၾသေတြ မတြန္ခင္က ဒီရင္မွာ ေျခာက္ေသြ႕တယ္
မုိးဖြဲေတြ မသဲခင္က ဒီရင္မွာ ထစ္ခ်ဳမ္းတယ္
ျမဴႏွင္းေတြ မေ၀ခင္က ဒီရင္မွာ ေဆာင္းျဖစ္တယ္
မတင္မက် သံသယေတြေၾကာင္႔
သံသရာ အေကြ႕ေတြမ်ားလြန္းတယ္
သစ္ရြက္ေတြေၾကြသံ ေျခဖြသံ
ေလညွင္းတုိးသံ စကားသံ
ကေယာင္ ေျခာက္ျခား ထင္ေယာင္ထင္မွား
သူမေလးလား
အိမ္မက္ရွင္ နတ္မိမယ္ရယ္
အေတြးထဲ ေ၀းၾကည္႔တယ္
ကပ္ကပ္ သတ္သတ္
အကန္႔ အသတ္ ၾကား
တြယ္ယွက္ ႏႊယ္လွ်က္ ျငိမ္သက္
သတိရမွဳရဲ႕ ေခါင္းစဥ္မွာ။
ကုိယ္႕ကုိကုိယ္ ျပယုဂ္ထုတ္
ရုပ္လုံးၾကြ ရုပ္ျပမွာ
သူမ ရနံ႔ေတြသာ လွဳိင္လုိ႔ေပါ႕။
မလြမ္းေတာ႕ဘူး
ႏြမ္းလြန္းလုိ႕
သကၠရာဇ္ေတြ မျပဳိေစခ်င္ေတာ႕ဘူး
သတိရအႏြယ္ေတြ မႏႊယ္ေတာ႕ဘူး
ထိမ္းမရ သိမ္းမရ
ေရွာင္မရ တိမ္းမရ
အားလုံးကို ခ၀ါခ်
ဘ၀ါ ဘ၀ ထိ ေ၀းရလုိ၏
ေတာင္းဆု ဆုိ၏
အခ်စ္ အမုန္း အရွဳံး အျမတ္
အဆုံးသတ္လုိ၏
........................
သပ္သပ္ရပ္ရပ္ သပ္မွတ္လုိက္ျပီ
ေကြကြင္း ေၾကကြဲ နာက်င္ လွဳိက္ေမာ
အေ၀း အေ၀းၾကီး သုိ႔သာ.........။
။............။
0 စာဖတ္သူ အျမင္ေလးေတြေရးသားပါ:
Post a Comment