တယူသန္ရဲ႔မုိက္မဲျခင္းကုိ
အယူခံ၀င္ရင္း
အရာေပးလုိ႔ အေရးပါလာသူ
စနစ္တက် စရုိက္ကုိဖုံးဖိ
ျပဳံးမိတဲ႔ ညရဲ႔လမင္းရယ္။
အိမ္မက္ေတြက သက္ေသ
အတိတ္ကုိ တိတ္ဆိတ္လုိက္
အရိပ္ကုိ ေမွးအိပ္လုိက္
ငါရင္တစ္ခုလုံးအရည္ေပ်ာ္သြားပါေစ
နင္ေပ်ာ္ဖုိ႔ပဲလုိပါတယ္။
ယုံတမ္းေတြ ရင္ခုန္တယ္ဆုိေပမယ္႔
ရင္ခုန္တာ ပုံျပင္မဟုတ္ဘူးေနာ္
ငါတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ဘ၀
သံေယာဇဥ္က ပါးလႊာလြန္းတယ္။
ပုံမွန္သြားလာ
ပုံမွန္ထားတာ
ပင္ကုိယ္စရုိက္မထင္ပါဘူး
ပဲ႔ေၾကြလာတဲ႔ ပြင္႔ခ်ပ္ေတြေၾကာင္႔
ပြင္႔ထြက္လာတဲ႔ ပဲ႔တင္သံကုိ
စည္းခ်က္ညီညာစြာနဲ႔
အလံျဖဴျပရင္း
အရံလူဘ၀ ေက်နပ္ေနပါ႔မယ္
လမင္းငယ္ရယ္။
လမင္းကုိနမ္းရွဳိက္မိေသာညေနခင္းမ်ား၏အမွတ္တရ
2 စာဖတ္သူ အျမင္ေလးေတြေရးသားပါ:
အရံလူဘဝမျဖစ္ခ်င္ဘူးးး
ကဗ်ာေလးရြတ္ႀကည့္တာ ရြတ္လို႕ေကာင္းလိုက္တာ။ အရံလူဘ၀နဲ႕ေတာ့ ေက်နပ္မေနနဲ႕။
Post a Comment