۩۞۩ ေစာေနေသြး ۩۞۩. Powered by Blogger.

ခဲတစ္လုံးရဲ႕တန္ဖိုး



အနားမညီတဲ႔  သစ္တစ္လုံး


စားသုံးျပီးတဲ႔ေနာက္


ခါးသီးမွဳရဲ႕အရသာ


ဘယ္ကမၻာထိမခြဲေၾကးဆုိ။




လုပ္ဇာတ္နဲ႔ လုပ္တတ္လုိက္တာ

၀တ္ရည္ထက္ သကာေလာင္းတဲ႔ စကားနဲ႔


ဟန္ေဆာင္ေကာင္းတဲ႔


အလိမ္ညာသူရဲေကာင္းမၾကီးေရ



ဘယ္အျငဳိးနဲ႔     တြဲခဲ႔ခ်င္တာလဲ


ဘယ္အျငဳိးနဲ႔   ဆြဲခ်က္တင္တာလဲ



ရုိးေျမက်   ရုိးသားခဲ႔တဲ႔ 


ရွိရင္းစြဲ  ပစၥဳပၸန္ကုိ 


ခ်ဳိးဖဲ႔  ဖ်က္ဆီး  ရိုက္ႏွက္


အနာဂတ္ကုိ ဆုိးေစခဲ႔သူ။


အသက္မဲ႔တဲ႔  အျပဳံး


စြဲမက္ဖြယ္ စကားလုံးနဲ႔ေရာလုိ႔


ခ်ယ္သ  ျမဴစြယ္  ခ်ည္တုတ္


ကၾကဳိးရုပ္ျဖစ္မွ


ၾကဳိးရုတ္ျပီး လြင္႔ပစ္သူ။



ရက္စက္ခဲ႔တာေတြကုိ စြဲမက္သူ



တြဲဖက္ခဲ႔တာေတြကုိ  သဲကၽြမ္းသူ

စိမ္းကားသူ ယိမ္းသြားတဲ႔ေန႔


အလင္းေတြမဲ႔ 


အဆင္းေတြမဲ႔


အားလုံးမဲ႔ခဲ႔သူပါ။



ကုိယ္႔အရိပ္ကုိ ေတာင္မျမင္ရဲ


ေခ်ာက္လွန္႔ တြယ္ကပ္

အိမ္မက္ ကဇာတ္မွာေတာင္ 


သူမကုိေတြ႔ေတြ႔ေနတယ္


ဘယ္လုိ ဘယ္ဘဝ


ဘုံဌာနက ထလာထလာ


လွလြန္းသူဆုိ ျငင္းဆန္တတ္ျပီ


ခဲထိဖူးတဲ႔ စာသူငယ္မုိ႔ 


ေနာက္တစ္ခါဆုိ ေၾကာက္လွပါျပီ။

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 စာဖတ္သူ အျမင္ေလးေတြေရးသားပါ:

Post a Comment